Gorąca czekolada – napój powstały z mieszanki mleka, czekolady i cukru. Najczęściej wypijany na gorąco. Do Europy została przywieziona z Nowego Świata. Często dodatkiem do czekolady jest piana z mleka, które się spienia gorącą parą pod ciśnieniem. Najczęściej w ekspresach ciśnieniowych.

Wypiekane tradycyjną metodą pieczywo. Tosty pełnoziarniste są smacznym i wartościowym składnikiem codziennej zdrowej diety. Zawierają wysoką wartość błonnika pokarmowego, który sprzyja odchudzaniu, hamując uczucie głodu i wspomaga procesy trawienne organizmu, oczyszczając jelita z toksyn i obniżając wchłanianie złego cholesterolu.

W basenie Morza Śródziemnego uprawiana jest od wieków oliwka europejska (Olea europaea). Z jej owoców i nasion produkowana jest – oliwa z oliwek.  Owoce po uprzednim odpowiednim spreparowaniu nadają się do spożycia. Poddawane są licznym procesom niwelującym ich gorzki smak. Są bogate w związki mineralne — przede wszystkim fosfor, potas i żelazo, a także witaminy z grupy B, prowitaminę A oraz witaminę C i E. Należą do owoców wyjątkowo wysokokalorycznych, 100 g zawiera ok. 150 kcal (zależy to oczywiście jeszcze od gatunku oliwek). Jedna mała (ok. 3 g) oliwka to 3–4 kcal.

Główne rodzaje oliwek portugalskich: Negrinha de Freixo, Conserva de Elvas, Gordal, Carrasquenha, Azeitoneira, Galega, Manzanilha Algarivia, Selvilhana.

Oliwki występują w 3 głównych postaciach: czarne, zielone i mieszane. Ich ostateczny kolor zależy od procesów, którym zostały poddane (dojrzewanie, oksydacja, odwadnianie) , mogą też pozostać naturalne.

Jest produktem naturalnym, który powstaje z wina gronowego w procesie fermentacji.

W zależności od wina, może być biały lub czerwony. Zawiera wartościowe składniki,  makro- i mikroelementy: potas, fosfor, magnez, żelazo ,wit. B12, kwas foliowy i inne substancje niezbędne dla zdrowia.

Ocet winny balsamiczny. Powstaje z moszczu winogronowego, poddanego procesowi fermentacji, dojrzewa w drewnianych beczkach, co nadaje mu specyficzny, słodkawy smak. Jest dodatkiem do sałatek, sosów, marynat, a  nawet owoców i deserów.

Sródziemnomorski eliksir długowieczności i dobrego zdrowia. Choć nie gwarantuje ochrony przed wszystkimi chorobami i nieszczęściami to od kilku tysięcy lat wspomaga nasze zdrowie i samopoczucie. Homer nazwał ją „płynnym złotem” i jest w tym wiele racji.

Drzewo oliwne rośnie bardzo powoli i późno zaczyna owocować - na pełną wydajność trzeba czekać co najmniej 10 lat - ale dożywa prawdziwie sędziwego wieku - nawet 2000 lat. Technika zbioru oliwek prawie nie zmieniła się od tysięcy lat - zbiera się ręcznie. Większość gajów oliwnych rośnie na tarasowych zboczach, co uniemożliwia wprowadzenie mechanizacji zbiorów. Tam gdzie pozwala na to ukształtowanie terenu do strząsania oliwek używa się mechanicznych wytrząsarek. Jednak naprawdę wysokiej jakości oliwę uzyskuje się z oliwek zbieranych ręcznie. Aby uzyskać litr oliwy, potrzeba 3-5 kg oliwek.

Proces produkcji musi rozpocząć się najpóźniej po 24 godzinach od zbioru, gdyż oliwki bardzo szybko się psują. Tłocząc w prasach zmiażdżony uprzednio miąższ (całe oliwki wraz z pestkami) wyciska się z niego sok, który następnie poprzez wirowanie rozdzielony jest na czystą oliwę i wodę.

Otrzymana oliwa jest najczęściej filtrowana, a o jej klasyfikacji decydują cechy organoleptyczne, badane podczas tzw. panel testu oraz kwasowość określana w specjalnym laboratorium. Tylko oliwa, której kwasowość nie przekracza 0,8% oraz nie posiadająca znaczących wad smakowych może zostać sklasyfikowana jako extra vergine (ekstra z pierwszego tłoczenia).

Wysoka jakość oliwy z oliwek extra vergine jest ściśle związana z właściwym doborem oliwek – zdrowych i odpowiednio uprawianych.

Oliwa z oliwek to podstawowy element diety śródziemnomorskiej, która od wielu lat stanowi synonim dobrego zdrowia. Oliwa extra vergine zawiera znaczące ilości przeciwutleniaczy: witaminę E i polifenole o działaniu antyrodnikowym.

Jest bogata w jednonienasycone kwasy tłuszczowe, które pomagają ograniczyć ilość złego cholesterolu bez jednoczesnego obniżania poziomu dobrego cholesterolu. Najważniejszy z kwasów jednonienasyconych występujących w oliwie, kwas oleinowy, wykazuje działanie lecznicze w przypadku zaburzeń trawienia, występowania kamieni żółciowych oraz obstrukcji. Oliwa extra vergine zawiera także podstawowe tłuszcze wielonienasycone. Pełnią one bardzo ważną rolę w rozwoju mózgu i w przekazywaniu impulsów nerwowych, mają pozytywny wpływ na płytki krwi, a także redukują ryzyko zatoru żylnego.

Dla zachowania wysokiej jakości oliwy z oliwek extra vergine, kluczową kwestią jest jej odpowiednie przechowywanie. Oliwa powinna być trzymana z dala od światła, w chłodnym i suchym miejscu a butelka powinna być zawsze szczelnie zamknięta.

Sardynki europejskie (Sardina pilchardus) występują w Morzu Śródziemnym i przy atlantyckim wybrzeżu Portugalii, Hiszpanii, Francji i Wielkiej Brytanii. Sardynka pacyficzna występuje w różnych rejonach Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego, i jest poławiana przy wybrzeżach Japonii Północnej i Południowej Ameryki (zachodnie wybrzeże) oraz Australii i RPA.

Sardynki mają srebrzysty kolor, nie posiadają linii bocznej. Nie mają łusek na głowie. Długość ich ciała wynosi od 15 do 30 cm, żyją w licznych ławicach i przemieszczają się wzdłuż wybrzeży w poszukiwaniu planktonu.  Składają ikrę w okresie wiosennym, z której po kilku dniach wydostają się larwy później przekształcające się w dorosłe ryby.

Sardynki są bogate w kwasy Omega 3, które zapobiegają chorobom serca i naczyń krwionośnych. Ostatnie badania dowodzą, że kwasy te zmniejszają również ryzyko zachorowania na  chorbę Alzheimera. Są również źródłem wit.D i B12, wapnia oraz białka.

W kulturze portugalskiej odgrywają niezwykle ważną rolę. Oprócz wina i fado, stały się symbolem tego kraju, rozpoznawalnym na całym świecie. Jednym z ważniejszych wydarzeń religijnych i kulturalnych jest dzień św. Antoniego – patrona Lizbony. Tradycyjnie serwowane są wówczas na świeżym powietrzu sardynki grillowane (sardinhas assadas).

Tuńczyk poławiany jest od starożytności. Do dziś połowy tuńczyka są ważne w rybołówstwie. Statki do połowu tuńczyków nazywane są kliperami lub po prostu tuńczykami. Techniki połowu tuńczyków są różne (wędy ciągnione, sieci dryfujące i inne), ale nie wszystkie są dozwolone prawem regulującym szczegółowo techniki połowu. Ograniczenia te uzasadnione są zasadniczo dwiema grupami powodów: po pierwsze zmniejszają możliwość ponadnormatywnego trzebienia stad tuńczyków, a po drugie zmniejszają prawdopodobieństwo równoczesnego niszczenia delfinów zazwyczaj pojawiających się w pobliżu ławic tuńczyków (żywią się one tuńczykami).

Mięso tuńczyka jest smaczne, bogate w witaminy A, D, B3,B6 i B12 i minierały , wapń, fosfor, cynk i magnez. Spożywane jest wędzone, suszone, konserwowane oraz surowe.

Istnieją setki odmian krzewów kawowych, ale dziewięćdziesiąt dwa procent z nich klasyfikuje się jako "arabikę" albo "robustę". Te 2 rodzaje kawy są podstawą mieszanek, których używa się do przygotowania kawy.

W Portugalii  kawiarnie są niemal narodowymi instytucjami, gdzie ludzie gromadzą się przez cały dzień.

Pije się przede wszystkim :

Café - czarna kawa
Bica - bardzo mocna kawa typu esperesso, podawana w maleńkiej filiżance. Ulubiony rodzaj Portugalczyków, którzy dodatkowo sypią dużą ilość cukru.
Cafe pingado – espresso z kroplą mleka
Carioca - mała czarna kawa z dodatkiem wody, by ją osłabić.
Café com leite , meia de leite - kawa z mlekiem
Garoto - mała filiżanka kawy z odrobina mleka
Galão - wysoka szklanka kawy z mlekiem